Automatyczna naprawa za pomocą Narzędzia do naprawy systemu podczas uruchomienia Naprawa MBR
Komenda 1: bootrec.exe /fixmbr Komenda 2: bootsect.exe /nt60 all /force /mbr (narzędzie znajduje się na płycie instalacyjnej w folderze x:\boot; przełącznik /force wymusza nadpisanie mbr Te polecenia pozwalają naprawić główny rekord rozruchowy (MBR).
Komenda 1: bootrec.exe /fixmbr Komenda 2: bootsect.exe /nt60 all /force /mbr (narzędzie znajduje się na płycie instalacyjnej w folderze x:\boot; przełącznik /force wymusza nadpisanie mbr Te polecenia pozwalają naprawić główny rekord rozruchowy (MBR).
Odbudowa magazynu BCD Komenda: bootrec.exe /rebuildbcd polecenie skanuje dysk w poszukiwaniu instalacji Windows 7 i
pozwala dodać daną instalacje do magazynu BCD. Komunikat, że
zidentyfikowano 0 instalacji oznacza, że nie znaleziono żadnych nowych
instalacji oprócz tych, które już znajdują się na liście
rozruchu.
Edycja i konfigurowanie BCD
Edycja jak w XP: Zakładka Uruchamianie i odzyskiwanie we Właściwościach systemu czy MSConfig.exe, karta Rozruch.
BCDEdit.exe służy do zarządzania magazynem BCD, obsługa z Wiersza poleceń, zastępuje narzędzie Bootcfg.exe z Windows XP.
bcdedit /enum – wyświetla listę wpisów w magazynie
Lub
1. Włóż do napędu płytę i uruchom ponownie komputer.
2. Kiedy pojawi się napis “Press any key to boot from CD or DVD” wciśnij dowolny klawisz.
3. Kliknij: “Napraw komputer”
4. Pojawi się okienko w którym będzie można wybrać język. Kliknij Dalej
5. Teraz kreator spróbuje odnaleźć zainstalowany system. Upewnij się, że
jest zaznaczona pierwsza opcja – “Użyj narzędzi odzyskiwania (…)” i
kliknij dalej.
6. Jeżeli pojawi się okienko z zapytaniem czy chcesz przywrócić system kliknij “Anuluj”
7. Pojawi się kolejne okno. Wybierz ostatnią opcję “Wiersz poleceń”
8. W okienku które się pojawiło wpisz:
bootrec /fixmbr – jeżeli chcesz zapisać główny sektor rozruchowy zgodny z Windows 7. I/lub:
bootrec /fixboot – aby naprawić uszkodzony sektor.
1. uruchom komputer.
2. Po wyświetleniu monitu naciśnij dowolny klawisz.
3.Wybierz język, czas, walutę, klawiaturę lub metodę wprowadzania, a następnie kliknij przycisk Dalej.
4.Kliknij opcję Napraw komputer.
5.Kliknij nazwę systemu operacyjnego, który chcesz naprawić, a następnie kliknij przycisk Dalej.
6.W oknie dialogowym Opcje odzyskiwania systemu kliknij polecenie Wiersz polecenia.
7.Wpisz Bootrec.exe, a następnie naciśnij klawisz ENTER.
Opcje narzędzia Bootrec.exe
Ta procedura gwarantuje pełną odbudowę magazynu BCD. W celu jej wykonania wpisz następujące polecenia w wierszu polecenia:
Link
https://answers.microsoft.com/pl-pl/windows/forum/windows_xp-windows_install/przywracanie-sektora-rozruchowego-windows-7/b1a02e8a-41fe-45dd-96dd-7726ed135ec2
Przyjechałem do Polski z Wielkiej Brytanii w 2010 r. i szybko zorientowałem się, że polska kultura biznesowa bardzo różni się od brytyjskiej. Sztuka pisania e-maili to dla Brytyjczyków ważny element budowania relacji z kolegami lub klientami. Tymczasem, korespondując z Polakami, zauważyłem, że robią bardzo dużo błędów, kiedy piszą po angielsku.
Oto 8 przykładów, pokazujących grzechy Polaków, które popełniają, kiedy piszą do biznesowych partnerów po angielsku.
1. Pozdrowienia z XIX wieku
Szanowny Panie Prezesie, nie jesteśmy na XIX-wiecznym balu, Anglicy nie przywiązują wagi do tytułów nawet w formalnej korespondencji…
W większości przypadków, jeśli już spotkaliśmy się twarzą w twarz, wystarczy, a nawet przyjemniej jest, gdy rozpoczniecie maila od zwykłego: „Hi Tom”, a nawet „Tom”. Jeżeli nie spotkaliśmy się i mail jest pierwszą formą kontaktu, wystarczy napisać: „Dear Tom”.
Polacy stosują przeróżne formy, pojawia się i „Dear Mr Tom” i „Dear Sir”. Ta druga jest jednak zbyt formalna i staromodna. Jeszcze gorzej, gdy na początku w ogóle nie pojawia się imię. My, Anglicy, odbieramy to jako coś niemiłego. Jeśli widzimy maila zaczynającego się od „Dear Tom Smith” od razu traktujemy go jak spam, bo takiej formy często używają właśnie spamerzy.
2. Brak imienia przy pożegnaniu
Od lat zwracam na to uwagę wszystkim polskim kolegom, z którymi pracuję. Błagam was – jeśli piszecie maila w języku angielskim, dodajcie proszę imię nad stopką. Stopka to stopka. Nieodłączna część e-maila, ale bezduszna, bo oficjalna i dołączana automatycznie. Imię na końcu wiadomości jest bardzo ważnym elementem korespondencji. Nieraz spotykałem się z sytuacją, gdy Anglicy pytali mnie czy coś poszło nie tak i wskazywali na maila bez imienia na końcu, z samą stopką. Mówili, że spotkanie biznesowe było przecież udane, a mail w ogóle tego nie odzwierciedla.
Prawidłowa wiadomość wygląda tak:
Tom
Thank you for your proposal, we’ll reply to you soon.
Jan
Ale nigdy, powtarzam nigdy, nie może wyglądać tak:
Tom
Thank you for your proposal, we’ll reply to you soon.
Jan Kowalski
KowalPol Sp. z o.o.
3. Z maila wieje chłodem
Polacy są chyba przekonani, że jeśli e-mail dotyczy kwestii biznesowych, powinien być napisany w sztywnym stylu, pozbawionym emocji i z wykorzystaniem jak najmniejszej liczby słów. Jest dokładnie odwrotnie. W biznesie ludzie kupują od ludzi, których lubią, nie od takiej osoby, która pisze maile przypominające nekrologi.
Tom
I hope you enjoyed the visit to KowalPol and the dinner, it was a pleasure to show you round my home city. Thanks very much for your proposal, I look forward to reading it and will reply to you soon.
Jan
To 31 słów więcej niż w poprzednim przykładzie, ale gigantyczna różnica w stylu i zupełnie inne wrażenie, jakie taki email pozostawia. Jeżeli myślicie, że taka wiadomość sugeruje naszemu partnerowi np. że zgodzimy się na wszystkie zaprezentowane przez niego warunki, bez obaw. Jeśli w kolejnym mailu chcemy zrezygnować z dalszej współpracy, czy oferty to możemy to zrobić. W tak napisanym mailu, jak ten powyżej nic nie obiecujemy. Jedna osoba pisze do drugiej. To informacja podsumowująca wizytę. Nic więcej. Bardzo polecam pisać maile, w których okazujecie troszkę emocji.
4. Wysyłanie załączników bez informacji, że je wysyłamy
Bardzo często zdarza się, że Polacy wysyłają pliki lub załączniki bez żadnego kontekstu, lub w ogóle bez treści. My, Anglicy, w takiej sytuacji zawsze dodajemy jakąś informację, na przykład:
Tom
Here’s the file we discussed.
Jan
5. Odpowiadanie jednej osobie zamiast wszystkim dołączonym do korespondencji
To wywołuje chyba moją największą frustrację. Nie wiem dlaczego, ale bardzo często zdarza się, że Polacy odpowiadają tylko jednej osobie. Na przykład Jan odpowiada na e-mail Toma, ale pomija wszystkich innych, których Tom dołączył do korespondencji.
Odbiorca takiej wiadomości musi więc jeszcze raz wysłać ją do pozostałych dodanych wcześniej osób. Według moich angielskich klientów to jeden z najbardziej irytujących grzechów, które Polacy popełniają, pisząc e-maile w języku angielskim.
6. Zwlekanie z odpowiedzią lub brak odpowiedzi
Jeśli naprawdę nie masz czasu, napisz tylko te 27 słów:
Tom
Sorry for my slow reply, we’re very busy with a production issue right now. I will come back to you as soon as I can.
Jan
Moi brytyjscy klienci po pierwszym spotkaniu z partnerami z Polski, które przebiegło w miłej atmosferze, bardzo często mówią, że dostali wiadomość zwrotną po dwóch tygodniach. Jeżeli nie odpowiemy w ciągu dwóch dni, to dla Anglika znak, że nie jesteśmy zbyt zainteresowani współpracą. To po co było to spotkanie?
7. Przekazywanie e-maila dalej, bez poinformowania o tym nadawcy
Tysiące razy moi brytyjscy klienci wspominali, że wysłali wiadomość Polakom i czekali na odpowiedź. Po dwóch tygodniach oczekiwania postanowili wreszcie zadzwonić.
– O, przepraszam – słyszą zazwyczaj po drugiej stronie. – Przekazałam maila koleżance z innego oddziału. Powinna odpowiedzieć.
Dlaczego w takim razie nadawca maila nie otrzymał tej informacji, żeby spokojnie mógł czekać lub przypomnieć się tej drugiej osobie?
8. Piszesz maila a możesz zadzwonić
Polacy bardzo często wysyłają maila wtedy, kiedy mogą zadzwonić. Owszem wysłanie wiadomości ma swoje zalety, np. zajmuje mniej czasu, ale mam wrażenie, że Polacy czasami unikają sytuacji, w których muszą rozmawiać z obcymi ludźmi.
A przecież kiedy słuchamy rozmówcy, stylu rozmowy, tonu głosu, dostajemy o wiele więcej informacji o intencjach potencjalnego partnera czy klienta. Znalazłem się kiedyś w sytuacji, w której brytyjska firma nie zapłaciła na czas polskiemu klientowi. Polska firma wysyłała mnóstwo wściekłych maili (co było uzasadnione), ale w takich sytuacjach polecam chwycić za telefon. Bezpośrednia rozmowa zawsze przynosi lepsze rezultaty.
[Patrick Ney jest brytyjskim przedsiębiorcą. Pracował w Ambasadzie Brytyjskiej i Brytyjsko-Polskiej Izbie Handlowej, pomagał brytyjskim firmom wejść na rynek polski. Jest miłośnikiem polskiej historii i kultury.]
ThisWorkbook.Path – Właściwość Path skoroszytu Excela określa pełną ścieżkę katalogu, w którym znajduje się dany plik – dzięki czemu możemy sobie odpuścić ścieżkę F:\Problem_solving, i dzięki czemu gdzie byśmy nie przenieśli katalogu głównego (Problem_solving) makro nadal będzie działać. Workbooks.Open(Filename:=plik) – metoda odpowiedzialna za otwarcie konkretnego pliku wb.Saved = True – zapisywanie otwartych plików – dzięki czemu przed zamknięciem nie będzie excel wyświetlał powiadomień z zapytaniem czy zapisać. wb.Close – metoda Close – zamyka plik
KOD DLA POTOMNOŚCI
Sub problem_solving()
Application.ShowWindowsInTaskbar = False ‘ wyłaczamy aktualizacje taskbara
Application.ScreenUpdating = False ‘ wylaczamy aktualizacje tego co sie dzieje na ekranie podczas pracy makra
Dim kom1 As Range ‘ zestawienie
Dim kom2 As Range ‘ filestocheck
Dim newkom1 As Range ‘ arkusz1 – dla plików z których pobieramy dane
For Each kom1 In Sheets(“zestawienie”).Range(“a4:a15”) ‘ zakres w arkuszu zestawienie w ktorym znajduja sie nazwy dzialow
For Each kom2 In Sheets(“FilesToCheck”).Range(“A4:a15”) ‘ zakres w arkuszu FilesToCheck w ktorym znajduja się nazwy dzialow
brak_pliku = False
If (kom1.Value = kom2.Value) Then ‘jesli dzial z zestawienia bedzie sie rownal dzialowi z filestochec to wykonaj to:
lokalizacja = kom2.Offset(0, 1).Value
nazwa_pliku = kom2.Offset(0, 2).Value
kol = kom2.Offset(0, 3).Value ‘ kolumna która należy przeszukiwac w plikach do sprawdzenia
wier = kom2.Offset(0, 4).Value ‘ wiersz od ktorego należy rozpocząć przeszukiwania w plikach do sprawdzenia
plik = ThisWorkbook.Path & “\” & lokalizacja & “\” & nazwa_pliku ‘ sciezka do konkretnego pliku
If Dir(plik) <> “” Then ‘ sprawdzamy czy plik jest pusty / jesli nie jest to wchodzimy do środka
Set wb = Workbooks.Open(Filename:=plik) ‘ ustawiamy zmienna wb na dany skoroszyt
wb.Worksheets(“Arkusz1”).Range(kol & wier).End(xlDown).Select ‘ szukamy ostatniego wiersza do przeszukiwania
ostatni_wier = ActiveCell.Row + 1 ‘ ustawiamy ostatni wolny wiersz
For Each newkom1 In wb.Worksheets(“Arkusz1”).Range(kol & wier & “:” & kol & ostatni_wier) ‘ sprawdzamy zakres danych w plikach z których chcemy zebrać dane
If (newkom1.Value = “S”) Then
rok = Year(newkom1.Offset(0, -2).Value)
miesiac = Month(newkom1.Offset(0, -2).Value)
If (rok < Year(Now)) Then
starsze = starsze + 1
Else ‘(rok < Year(Now))
Select Case miesiac ‘ instrukcja warunkowa case dzięki której mozemy podliczyć otwarte projekty w zależności od miesiąca
Case 1: styczen = styczen + 1
Case 2: luty = luty + 1
Case 3: marzec = marzec + 1
Case 4: kwiecien = kwiecien + 1
Case 5: maj = maj + 1
Case 6: czerwiec = czerwiec + 1
Case 7: lipiec = lipiec + 1
Case 8: sierpien = sierpien + 1
Case 9: wrzesien = wrzesien + 1
Case 10: pazdziernik = pazdziernik + 1
Case 11: listopad = listopad + 1
Case 12: grudzien = grudzien + 1
Case Else: rest = rest + 1
End Select
autor http://www.hackwars.pl/vba-excel-automatyczne-tworzenie-arkuszy-o-okreslonej-nazwie/
Worksheets.Count – zwraca liczbę arkuszy w skoroszycie Sheets.Add(After:=Sheets(Worksheets.Count)) – dodaje nowy arkusz po bieżącym WS.Name = MonthName(i, True) – zmienia nazwę ustawionego skoroszytu na skrót nazwy kolejnego miesiąca (gdybyśmy chcieli użyć nazwy całego miesiąca zmieniamy wartość True na False)
Opis
tym wpisie przedstawiam jak automatycznie utworzyć 12 arkuszy, których nazwa jest skrótem każdego miesiąca.
Na początku utwórzmy nowy plik Excela z obsługą makr.
Jeśli w pliku znajduje się więcej niż jeden arkusz należy usunąć nadwyżkę:)
Public Sub DodajArkusze()
‘deklarowanie zmiennych
Dim i As Integer
Dim WS As Worksheet
i = 1
‘rozpoczęcie pętli
For i = 1 To 12
If i > Worksheets.Count Then
‘jeśli i jest większa od liczby arkuszy w skoroszycie (pliku) to
‘ustawia zmienną WS na nowo dodany arkusz
Set WS = Sheets.Add(After:=Sheets(Worksheets.Count))
Else
‘ustawia zmienna WS na pierwszy arkusz z pętli
‘tu pętla zagląda tylko za pierwszym razem
Set WS = Sheets(Worksheets.Count)
End If
‘zmienia nazwę aktualnie ustawionego arkusza na skrót nazwy miesiąca
WS.Name = MonthName(i, True)
Instalacja SQL Server do domyślnych katalogach mogą być trudne do maintan przede wszystkim dlatego, Microsoft zmienia domyślną ścieżkę do katalogu danych w każdej wersji głównej. Na przykład domyślne ścieżki do plików bazy danych dla instancji domyślnej w SQL 2005-2008 R2 są:
SQL 2005 -% Program Files% \ Microsoft SQL Server \ MSSQL.1 \ MSSQL \ Data
SQL 2008 -% Program Files% \ Microsoft SQL Server \ MSSQL10.MSSQLSERVER \ MSSQL \ Data
SQL 2008 R2 -% Program Files% \ DATA Microsoft SQL Server \ MSSQL10_50.MSSQLSERVER \ MSSQL \
Wykonywanie przywracania bazy danych z jednego serwera na inny z różnymi wersjami może dodać złożoności z poleceniem restore ponieważ ścieżka docelowa nie jest spójna. Również po aktualizacji w miejscu SQL Server pliki bazy danych nie zostały przeniesione z poprzedniej domyślnej ścieżce do nowego więc serwer może mieć MDF i LDF pliki w katalogu z łudząco nazwie ścieżki.
Korzystanie z katalogu Standardowy
Mam standaryzowane moje instalacje użyć tej samej ścieżki dla wszystkich lokalizacjach MDF i LDF plików. Upraszcza to odbudowała skryptów i zmniejsza złożoność podczas migracji, ponieważ wszystkie pliki danych na wszystkich serwerach są w tej samej ścieżce. I zawsze moje pliki dziennika na osobnym dysku z plików danych są więc w tych samych ścieżek na różnych dyskach, na przykład:
Logs – y:\mssql\%instanceName%\data
Data – z:\mssql\%instanceName%\data
Po zainstalowaniu i wszystkich plikach mdf i ldf znajdują się w nowych, ulepszonych lokalizacjach standardowych, znalazłem trzy dodatkowe katalogi, które chciałem ujednolicić i przejść do domyślnej ścieżki:
Konfiguracja nie jest dostępna za pośrednictwem interfejsu GUI SSMS lub podczas instalacji. Jedynym sposobem ich zmiany są bezpośrednio w rejestrze lub za pomocą skryptu t-sql, który zmienia rejestr.
Oto skrypt, który zmieni je na dowolną ścieżkę wybranej ścieżki i ma świadomość, że poprawny klucz rejestru jest aktualizowany dla dowolnej instancji. Uwaga – ten skrypt używa procedury rozszerzonej xp_instance _regwrite,
w przyszłości może nie działać .
USE [msdb]
GO
-- change the @instancename to whatever named instance this is for, the rest will sort itself out ----------------------
DECLARE @instancename nvarchar(255) = N'mssqlserver' -- use 'mssqlserver' for the default instance
DECLARE @mssqlpath nvarchar(255) = N'z:\mssql\' + @instancename
DECLARE @dbengine_defaultbackup_path nvarchar(255) = @mssqlpath + N'\backup'
DECLARE @sqlagent_errorlogfile nvarchar(255) = @mssqlpath + N'\log\SQLAGENT.OUT'
DECLARE @sqlagent_workingdirectory_path nvarchar(255) = @mssqlpath + N'\jobs'
--SELECT @dbengine_defaultbackup_path, @sqlagent_workingdirectory_path, @sqlagent_errorlogfile
-- update the database engine's default backup directory path ---------------------------------------------------------
EXECUTE [master].dbo.xp_instance_regwrite
N'HKEY_LOCAL_MACHINE'
, N'SOFTWARE\Microsoft\MSSQLServer\MSSQLServer'
, N'BackupDirectory'
, N'REG_SZ'
, @dbengine_defaultbackup_path
-- update the SQL Agent working directory -----------------------------------------------------------------------------
EXECUTE [master].dbo.xp_instance_regwrite
N'HKEY_LOCAL_MACHINE'
, N'SOFTWARE\Microsoft\MSSQLServer\SQLServerAgent'
, N'WorkingDirectory'
, N'REG_SZ'
, @sqlagent_workingdirectory_path
-- update the SQL Agent log file location -----------------------------------------------------------------------------
EXECUTE msdb.dbo.sp_set_sqlagent_properties @errorlog_file = @sqlagent_errorlogfile
-- update the setup's SQL Data Root path ------------------------------------------------------------------------------
EXECUTE [master].dbo.xp_instance_regwrite
N'HKEY_LOCAL_MACHINE'
, N'SOFTWARE\Microsoft\MSSQLServer\Setup'
, N'SQLDataRoot'
, N'REG_SZ'
, @mssqlpath
Zmodyfikuj skrypt, aby używać dowolnej ścieżki domyślnej. Usługi SQL Server i SQL Agent będą musiały zostać ponownie uruchomione, aby rozpocząć korzystanie z nowych lokalizacji plików. Gdy nowe lokalizacje są w użyciu, możesz usunąć stare katalogi.
Aktualizacja
Po próbie uaktualnienia jednego z moich serwerów do programu SQL Server 2012 stwierdziłem, że instalator miałby błąd podczas instalowania silnika bazy danych. Bałagan był:
“The Database Engine system data directory in the registry is not valid.”
Znalazłem klucz HKLM\software\microsoft\microsoft sql server\%instance_name%\setup\SQLDataRoot .Odszukuje ścieżkę dostępu do baz danych systemu. Ten klucz został utworzony podczas instalacji 2008 R2 i pliki zostały następnie przeniesione, więc to, co zostało utworzone w czasie instalacji, nie jest poprawne.
Jeśli zmodyfikujesz ten klucz na ścieżce skonfigurowanej w pliku @mssqlpath ze skryptu powyżej instalatora 2012, działa prawidłowo. Zmieniłem również skrypt, ostatnia sekcja wprowadza odpowiednią zmianę w celu uniknięcia tego wyjątku w przyszłości.
/ip address
add address=192.168.0.1/24 disabled=no interface=LAN network=192.168.0.0
add address=192.168.1.2/24 disabled=no interface=WAN1 network=192.168.1.0
add address=192.168.2.2/24 disabled=no interface=WAN2 network=192.168.2.0
/ip dns
set allow-remote-requests=yes cache-max-ttl=1w cache-size=5000KiB \
max-udp-packet-size=512 servers=208.67.222.222,202.141.224.34
# Or use your ISP's DNS
/ip firewall nat
add action=masquerade chain=srcnat disabled=no out-interface=WAN1
add action=masquerade chain=srcnat disabled=no out-interface=WAN2
#### Following is ROUTE section where we will be using check-gateway function to monitor external hosts from each wan
/ip route
add dst-address=8.8.8.8 gateway=192.168.1.1 scope=10
add dst-address=221.132.112.8 gateway=192.168.2.1 scope=10
add distance=1 gateway=8.8.8.8 check-gateway=ping
add distance=2 gateway=221.132.112.8 check-gateway=ping
Przykład 2
Dual Wan Load balacing with failover mikrotik
Introduction
Let us suppose that we have two WAN links, and we want load balance the two WAN links and do a fail-over if one of the WAN links fails ( eg: traffic redirected to the link which is up ) . the problem is to monitor, whether the Internet is accessible through each of them. The problem can be everywhere.
If your VPN cannot connect – then there’s no problem, your default route with gateway=that-vpn-connection will be inactive.
If your ADSL modem is down – then check-gateway=ping is on stage, and no problem again.
But what if your modem is up, and telephone line is down? Or one of your ISP has a problem inside it, so traceroute shows only a few hops – and then stops…
Some people use NetWatch tool to monitor remote locations. Others use scripts to periodically ping remote hosts. And then disable routes or in some other way change the behaviour of routing.
But RouterOS facilities allow us to use only /ip routes to do such checking – no scripting and netwatch at all!
Implementation
Basic Setup
Let’s suppose that we have two uplinks: GW1, GW2. It can be addresses of ADSL modems , DSL modems , a satic ip and a local ip (like 192.168.1.1 and 192.168.2.1), or addresses of PPP interfaces (like pppoe-out1 and pptp-out1). Then, we have some PCC Load balancing rules in ip > firewall > mangle and in ip > routes , so all outgoing traffic is marked with ISP1 (which goes to GW1) and ISP2 (which goes to GW2) marks and using mangle PCC method the traffic will be splited to both WAN links evenly. And we want to monitor Host1 and Host2 via GW1, and Host3 and Host4 via GW2 – those may be some popular Internet websites, like Google, Yahoo, etc.
First Add ips to the interfaces : ( don’t forget to rename the interface names accordingly )
Since some most of the ISP’s does not allow dns request’s outside of there network. it’s better to run our own dns server on mikrotik
or simply use opendns or google dns servers
/ip dns set allow-remote-requests=yes cache-max-ttl=1w cache-size=5000KiB max-udp-packet-size=512 servers=8.8.4.4,8.8.8.8
The mangle rule set for distributing the traffic evenly to both links
FAIL OVER WITH ROUTING the wan Links
For checking the remote address i am using these hosts
8.8.8.8 Google-DNS host1A
72.30.2.43 Yahoo host1B
8.8.4.4 Google-DNS host2A
199.59.148.82 Twitter host2B
first we need routes to our checking hosts:
